دوست من سلام
این بار برایت تحفهای از امام زمان را آوردهام.
آن عزیز میفرماید: هرگاه خواستی حسین علیه السلام را زیارت کنی، بایست و بگو... (زیارت ناحیه مقدسه).
اما من میخواهم در این مجموعه، در هر شماره قطعهای از این زیارت را که دریایی از نور و معرفت است برایت بیاورم و البته من چند خطی از نکتهای که به ذهنم آمده برای تو خواهم نوشت و تو نیز همین کار را بکن. هرگاه که خواندی بیمعطلی آنچه برایت پر رنگ شد، از من دریغ نکن. تو نیز برای من بنویسید.
نوشته شده توسط: حسین عسگری - گروه دین و اندیشه سایت تبیان
قسمت اول ؛ قسمت دوم ؛ قسمت سوم ؛ قسمت چهارم ؛ قسمت پنجم
______________________________
قسمت ششم
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ، سلام بر آن کسى که جبرئیل به او مباهات مى نمود
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ، سلام بر آن کسى که میکائیل در گهواره با او تکلّم مى نمود
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُکِثَتْ ذِمَّـتُهُ، سلام بر آن کسى که عهد و پیمانش شکسته شد
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ، سلام بر آن کسى که پرده حُرمَتش دریده شد
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ، سلام برآن کسى که خونش به ظلم ریخته شد
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ، سلام برآنکه با خونِ زخمهایش شست و شو داده شد
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ، سلام بر آنکه از جامهاى نیزهها جرعه نوشید
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ، سلام بر آن مظلومى که خونش مباح گردید
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى، سلام بر آنکه در ملأ عام سرش بریده شد
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى، سلام بر آنکه اهل قریهها دفنش نمودند
أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ، سلام بر آنکه شاهرَگش بریده شد
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین، سلام بر آن مدافعِ بى یاور
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیبِ الْخَضیبِ، سلام بر آن مَحاسنِ به خون رنگین شده
أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ، سلام بر آن گونه خاک آلوده
أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ، سلام بر آن بدنِ برهنه
أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ، سلام بر آن دندانِ چوب خورده
أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ، سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ، سلام بر آن بدنهاى برهنه و عریانى که در بیابانهاىِ کربلا
تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ الضّـارِیاتُ، گُرگهاى متجاوز به آن دندان مى آلودند و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند.
أَلسَّلامُ عَلَیْک َ یا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِکَةِ الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِک َ، سلام برتو اى مولاى من و برفرشتـگانى که بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى کِشند و اطرافِ تُربتـت اجتماع کردهاند
الْحافّینَ بِتُرْبَتِک َ، الطّـآئِفینَ بِعَرْصَتِک َ ، الْوارِدینَ لِزِیارَتِک َ، و در آستانِ تو طواف مى کنند، و براى زیارت تو وارد مى شوند
تازه فهمیدم که زیارت ناحیه، یک مقتل درست و حسابی است که هیچ تحریفی ندارد.
چرا که از زبان امام معصوم بیان شده است.
و اینجا ناخود آگاه میگویم: قربان دل نازک و مهربانت ای مهدی من.
بر تو چه میگذرد آن سان که این جملات را برای من میخوانی!
فدای اشکهای تو، لحظهای که میگویی: أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین، سلام بر آن مدافعِ بى یاور.
مطمئنم که در این هنگام آرزو میکنی که کاش ظهر عاشورا بودی تا حسینت بییاور نباشد.
و من آرزو میکنم کاش
من آن خاکی بودم که اشک تو بر آن میچکد.
* * * * *
البته من که لبریز از مهر شمایم، قطعاً بر آن خاک میبالم.
چون من از باقیمانده گِل شما آفریده شدهام.
مگر خود شما نگفتید که اِنَّ شیعَتَنا خُلِقوا مِن فاضِل طِینَتِنا 1
نوشته شده توسط: حسین عسگری - گروه دین و اندیشه سایت تبیان